تجربه ها، چالش ها و مشکلات برنامه نویس بودن

پاسخ هوش مصنوعی

سلام!

برنامه نویسی می تواند چالش های زیادی به همراه داشته باشد و احساسات متفاوتی را در افراد ایجاد کند. استرس های ناشی از فشار کار، مقابله با خطاها و نیاز به به روز بودن در دنیای سریع تکنولوژی اغلب می تواند افراد را خسته و ناامید کند.

اما در عین حال، بسیاری از برنامه نویسان از حل مشکلات و ایجاد نوآوری لذت می برند. احساس موفقیت پس از رفع یک باگ یا به پایان رساندن یک پروژه، می تواند بسیار رضایت بخش باشد. این چرخه از چالش و پیروزی ممکن است در طول زمان به توانمندی و استحکام شخصیت شما کمک کند.

شاید بررسی شغل های دیگر و مقایسه آن ها با برنامه نویسی به شما کمک کند تا تصمیم بهتری بگیرید. به یاد داشته باشید که هر شغلی چالش های خاص خود را دارد و آنچه برای یک نفر خوب است، ممکن است برای دیگری مناسب نباشد. همچنین، ممکن است با دنبال کردن تکنیک ها و روش های مدیریت استرس، بتوانید با فشارهای ناشی از شغل برنامه نویسی بهتر کنار بیایید.

در نهایت، اگر احساس می کنید که این شغل شما را به سمت افسردگی و ناراحتی می کشاند، بررسی گزینه های دیگر مانند ادامه تحصیل در زمینه ای که به آن علاقه دارید، می تواند راه حل خوبی باشد. نهایتاً، مهم ترین نکته این است که شما باید شغفی را پیدا کنید که به شما انرژی و رضایت می دهد.

سلام ببینید یک جمله ای گفتید که تا حدودی خودتون پاسخ خودتون رو دادید.

کلا تولید نرم افزار برام جذابیت داشته. اما احساس میکنم این جذابیت فقط از بیرون هست

بله خیلی کارها از بیرون جذابیت داره ولی وقتی واردش میشید و هزینه هاش و سختی هاش رو میبینید دچار فشار عصبی میشید. مانتو فروشی و کافی شاپ هم از بیرون جذابیت داره و وقتی وارد این حرفه بشید و سختی هاش رو ببینید متوجه میشید همچین جذاب هم نیست.

شما به مزایای شغل برنامه نویسی باید توجه داشته باشید.

برخی از مزایای شغل برنامه نویسی

• توانایی کار به صورت فریلنسری
• توانایی راه اندازی استارتاپ
• توانایی کار به صورت دورکاری و بدون نیاز به رفت و آمد
• نیاز گسترده شرکتها، سازمانها و ... به این شغل و یافتن ساده تر شغل
• نداشتن هزینه اجاره مغازه یا هزینه های انبارداری 
• عدم نیاز به مواد اولیه
• راه اندازی کار با کمترین هزینه (فقط یک لپ تاپ یا کامپیوتر مناسب)
• داشتن پرستیژ خوب در جامعه

خب در بالا فقط برخی از مزیت هاش رو گفتم. من خودم شخصا از توی خونه کار میکنم و هیچ وقت بخاطر سر کار رفتن تو ترافیک نیستم، نیازی ندارم اجاره مغازه بدم. خرابی جنس ندارم و ...

شما فرض کنید میخواید یک مانتو فروشی بزنید. اول از همه باید یک مغازه در جای خوب داشته باشید که پاخور خوبی داشته باشه. رهن و اجاره چنین مغازه ای بسیار هزینه بالایی داره. مغازه نیاز به دکور داره، نیاز به کولر و بخاری داره، کلی مانکن و چوب لباسی و رگال نیاز دارید. هزینه خرید جنس برای راه اندازی مغازه هم دوباره دارید که هزینه بسیار بالایی هست.

از طرفی بسیاری از اجناس و مانتوهای شما ممکنه فروش نره. ممکنه خیلی از اجناس معیوب باشه. در واقع شما فروش یک مغازه رو نبینید. ببینید چقدر سرمایه گذاشته وسط و چقدر داره از اون سرمایه در میاره.

ببینید یکی از مشکلات اساسی بسیاری از برنامه نویسان اینه که توانایی های این شغل رو نمیدونن. یعنی طرف کلی زحمت میکشه که یاد بگیره آخرشم میره دنبال استخدام و یه حقوق کم و در نهایت میگه برنامه نویسی به درد نمیخوره.

یا خیلیا با هزینه های بسیار پایین کار میکنن و میگن درآمدی نداره. 

نیاز جامعه به این حرفه بسیار بالا رفته و روز به روز هم داره بیشتر میشه. باید به روز بود و به روز هم دستمزد گرفت.

بدون شک همینطوره. ما از داخل و چالش های باقی کسب و کار اطلاع نداریم. بفرض همین پزشک ها ما فکر میکنیم همه دارمد دارن و همه پولدارن اما دیروز من به صحبت های یه پزشک اعصاب روان ( دکتر فرجام ) که خانمش پرشک داخلی بود و همه آشنایان و دوستان ش هم پزشک بودن در لایو اینستاگرام گوش میدادم و فهمیدم که اصلا اونا وضعیشون جالب نیست. 99 درصد پزشک ها درامد خیلی کمی و کمتر از ماهی 20 میلیون یا حتی 10 میلیون دارن و بعضی ها که اصلا ندارن و حتی خانم ایشون هم از تخصص داخلی دارمدی نداشت و کلینک زیبایی زده. اون 1 درصد هم حداکثر در حد ماهی 50-60 میلیون درامد دارن که استثنا و انگشت شمار بعضی ها از این هم بالاتر میگیرن

ولی همین مانتو فروشی حساب کنیم از پرشک ها بیشتر دارمد دارن بطور میانگین. ینی یه مانتو فروشی راحت میتونه با آنلاین کردن کارش به چند صد میلیون در ماه برسه اما یه پرشک غیر ممکنه

حالا بیشتر مشکل من با برنامه نویسی سر همین ارور ها و یادگیری مدام و فشار به چشم بود که گفتم با این مشکلات شاید نصرفه اذیت شدن

البته من کاملا مخالف کارمندی هستم. من همین الان اگر هیچ کاری نکنم و فقط بخوابم، فقط سود سالانه م در بورس که گذاشتمش صندق سهام با تمام مثبت و منفی ها، از کارمند ها بیشتره و بنظرم شخصی که کارمند میشه، قرارداد بدبختی و فلاکت خودش رو امضا کرده. چون حتی یه ماشین و خونه هم نمیتونه بخره چه برسه بخواد درست زندگی کنه، البته موقتی 2-3 سال کارمند بودن برای جور کردن مقدمات کسب و کار خودش ایرادی نداره و بستگی به شرایط خانوادگی طرف داره این

حالا به اعتقاد من بایستی از اهرم ها استفاده کرد. یعنی بقول دکتر ربانی بجای اینکه عمر خودمون رو بفروشیم و به ازای ساعات عمر مون پول بگیریم، یه اهرم پولسازی درست کنیم، یه سیستم پولسازی که میزان درامد اون ربطی به ساعات عمر و ساعات کار ما نداشته باشه. اهرم پول سازی همین استارتاپ های پولساز هستن که همه میشناسیم. ترکیب تخصص و علاقه مون با یه استارتاپ. ینی وقتی شخص در خواب هست هم پول به حسابش بیاد. بنده الان یک سال و 10 ماهی هست که دارم روی یه سیستم پولسازی زمان میذارم، یک استارتاپ پولساز و الان پیاده سازیش تموم شده دارم کارای تست رو انجام میدم. ان شالله که همین خودش درامد و انگیزه خوبی ایجاد کنه

حالا دوستانی هم که از استارتاپ استفاده نمیکنن سعی کنن تیم سازی انجام بدن. تیم برنامه نویس، تیم پشتیبان، تیم فروش، تیم بازاریابی و کار شون رو تبدیل کنن به یه شرکت که اینجا هم از اهرم استفاده کردن که همون زمان و تخصص و توانایی باقی افراد هست